Volgens mij ben je een zeer gelukkig mens als je een paar échte vrienden hebt. Mensen op wie je altijd kunt rekenen. Waar je ook bent, hoe het ook met je gaat, wat je ook hebt.

Mensen om je heen

Mijn moeder had zo ook haar netwerk. Haar gezin, familie, goede buren en aardige vrienden en kennissen. Ze genoot van haar leven en de mensen om haar heen. Tot de alzheimer langzaamaan de regie overnam in haar denken en doen en haar sociale kringetje sterk afnam. Veel mensen beschouwden de deur van de PG-afdeling als definitief gesloten en bezochten mijn moeder nooit meer. Ik begrijp dat een bezoekje aan iemand met dementie moeilijk is, maar het ging wel om mijn moeder. Ik had met haar te doen en wilde het beste voor haar. Het was dan ook een hard gelag dat die deur zo vaak dicht bleef.

Alle generaties

Maar gelukkig waren er ook een paar mensen die de codedeur wél openden en mijn moeder bleven bezoeken, tot het einde aan toe. Een van die mensen is een mevrouw die in de jaren ‘50 met haar man naast mijn ouders woonde. Wat moesten ze alle vier wennen aan dat kleine dorpje destijds, na in grote steden in verschillende delen van het land te hebben gewoond. En wat hadden ze een steun en gezelligheid aan elkaar, ook na de komst van alle kinderen.

Trouw

Een jaar of tien woonden ze zo naast elkaar, tot ze ieder een ander huis kochten. Maar het contact bleef. Ze bleven elkaar trouw. In voor- en tegenspoed, een leven lang. Dat leven kende ook veel verliezen, aan beide kanten. Maar hun band bleef. Ook toen mijn moeder in het verpleeghuis woonde en haar niet meer herkende. Vaak als ik daar kwam, stond er een bloemetje van haar. Zo lief. En ook na het overlijden van mijn moeder kwam deze mevrouw afscheid nemen. ‘Dag Leentje,’ ik hoor het haar nog zeggen. Een naam die alleen zij gebruikte voor Leny, mijn moeder.

Echte vriendin

Wat ben ik deze mevrouw dankbaar dat zij mijn moeder altijd als mens heeft behandeld, ook toen zij dementie had. Respectvol en met liefde. Zij was een goede buur én een geweldige vriendin. Altijd dichtbij. En zij voelde perfect aan dat echte aandacht de basis blijft voor gelukkige momenten, ook bij dementie.

Meer dan 50 matches

Voor al die mensen met dementie bij wie vriendschap en persoonlijke aandacht nog veel (extra) mooie momenten kunnen geven, werken we samen binnen Stichting Het Momentum. Ik ben trots op de inmiddels meer dan 50 geslaagde matches, want het gevoel van vriendschap en gezien en gehoord worden, is onbetaalbaar en oneindig waardevol.

NB de foto is bedoeld als sfeerfoto, niet als weergave van een van de personen in dit verhaal