Genieten hoor!
Teruggekomen in een van de ruimtes van de ‘dagbeleving’ gingen we koffie drinken. Mevrouw nam direct het heft in handen en verzorgde twee kopjes heerlijke koffie voor ons. Het was een gezellig geroezemoes, van alle leden van onze wandelclub en van andere aanwezigen. Wij zaten heerlijk in twee leunstoelen bij de haard, met echt vuur. Gezellig.
Pip speelde de hoofdrol, van alle kanten klonk zijn naam en werd hij aangehaald. Hoewel hij in het begin nog wat moest wennen aan alle aandacht en de drukte, kwam dat later meer dan goed. Languit voor de haard liet hij zich verwennen. Wat een leven;-). Eenmaal weer terug bij Woodsplace was mevrouw al uit mijn jeep voordat ik aan de andere kant van de auto was. Zij liep naar de achterdeur om te kijken hoe het met Pip was. Dat ging helemaal goed en hij durfde daarna ook zelfs langs de paarden, ditmaal zonder blaffen en rennen. Mevrouw genoot van het buiten zijn, de paarden en van Pip. Mooi om te weten dat ze dit voortaan elke dinsdag mag doen in haar nieuwe woonomgeving.
Nieuwe vrijwilliger
Tot slot; ik denk dat we er een vrijwilliger bij hebben bij Het Momentum. Enthousiast, betrokken, met uithoudingsvermogen, geliefd bij de bewoners en met een hoog knuffelgehalte; Welkom bij de club, Pip! Hier gaan we een gewoonte van maken! Dat moet trouwens ook van mevrouw!
