Een paar weken geleden bereidden we een smakelijke aspergemaaltijd, samen met een van de bewoners van de afdeling voor mensen met dementie. Helemaal volgens zijn recept en onder zijn supervisie. Het smaakte heerlijk en deze samenwerking bevestigde mij wederom dat er nog zoveel mogelijk is met deze bewoners. Net zoals deze meneer nog alles wist over het smakelijk bereiden van asperges, weet een andere bewoner uit eigen ervaring nog alles over alle bedevaarten in de regio. Een andere bewoner spreekt als voormalig manager nog altijd over projecten en die ene mevrouw, die vindt het gewoon gezellig samen een kopje koffie te drinken en wat te kletsen over haar gezin. Bij sommige mensen weet je op het eerste gezicht eigenlijk echt niet waarom ze in een verpleeghuis wonen. Ze lijken nog zo goed!
De goede match
En juist dit inzicht, dat veel mensen zeker nog ergens goed in zijn of iets leuk vinden of ergens trots op zijn, is de basis van Het Momentum, het vrijwilligersproject dat persoonlijke aandacht geeft aan mensen met dementie. Als mantelzorger en als frequent bezoeker van het verzorgingscentrum weet ik inmiddels dat het belangrijk is om bij iedere bewoner te bekijken waar de interesses liggen en waar iemand zich nog zeker in voelt. Het is de kunst om binnen Het Momentum die interesse of vaardigheid te matchen met een van onze vrijwilligers, die daarmee ook vertrouwd is.
Aandacht voor wat nog wel kan!
Het Momentum richt zich dus vooral op wat nog kan en juist niet op wat niet meer kan. Er is nog zoveel te winnen en hoe mooi is het om deze mensen nog wat meer trots en waardering te geven voor dat waar ze zich nog goed bij voelen. Zoals het samen koken van een aspergemaaltijd, het bedenken van een projectje, ‘advies’ vragen aan iemand die uit de verpleging komt. De vrijwilligers van Het Momentum betrekken mensen met dementie er dus nog bij, waar mogelijk.
Samen de mooie momenten plukken!
Dat vraagt wel wat van onze vrijwilligers. Maar de eerste groep die onlangs startte met de voorbereidende workshops bij Ananz heeft dat zeker in zich. Deze week maken ze kennis met enkele bewoners en met de gang van zaken op een psychogeriatrische afdeling. Wij hebben er alle vertrouwen in, dat zij straks voor een mooie match en hartverwarmende momenten gaan zorgen. Zodat we zoveel mogelijk samen met de bewoners het moment plukken. Net zoals we dat deden met de meneer van de asperges. We wisten toen nog niet dat dit helaas een van zijn laatste middagen bij ons zou zijn. Zo snel kan alles dus veranderen. Maar we hebben gelukkig gezien dat hij volop genoot van die middag, net als wij. En daar gaat het om bij het Momentum. Samen de mooie momenten plukken!
