persoonlijk verhaal
Door Ilse, een nieuwe blik op PG
Waar is mijn fiets?
“Waar is mijn fiets” mompelt mevrouw. Ze loopt met haar handtas stevig onder haar arm geklemd over de gang. “Ik snap er niks van, hij was net nog hier”. Ik vraag aan haar of ik kan helpen. “Ik moet naar de Mortel, en zoek dus mijn fiets”. “Het is nogal ver om te fietsen” zeg ik. “Kan jij me brengen dan?” “Over een uurtje ongeveer. Ik heb nu nog veel te doen” zeg ik. Mevrouw omhelst me en is blij. De fiets is ze vergeten en ze gaat tevreden naar de huiskamer. Rond 16.00uur zit mevrouw in het zitje op de gang. Ze begroet me vriendelijk: “dag zuster”. “dag mevrouw, nog een fijne avond”
Tip
Ga serieus in op wat iemand zegt en toon belangstelling voor iemands verhaal, ook als je het al meerdere keren hebt gehoord. Vraag door naar hoe iemand het beleefd heeft, wat iemand ervan vond en of je kan helpen. Het gevolg is dat de ander zich gehoord voelt.
Dit is een bijdrage van Ilse, verzorgende IG. Meer van haar ervaringen lees je op https://www.facebook.com/eennieuweblikoppg/