Veel in huis hebben!
Bij de woning aangekomen, bleef hij stil staan om te kijken. Op dat moment kwam de huidige bewoner naar buiten en hoorde nog net dat Harry tegen mij zei: ”Hier heb ik gewoond.” Deze meneer reageerde meteen met “Dan bent U meneer C. en dan heb ik nog wat voor u……..”
Een beetje verbaasd stonden Harry en ik elkaar aan te kijken terwijl de man zijn huis in liep en gelijk weer naar buiten kwam met een mooie houten wandelstok. Blijkbaar was deze stok een keer op zolder opgeborgen tussen de houten balken en bij het verhuizen van Harry niet opgevallen en dus achtergebleven. Meneer wilde nog altijd een keertje naar Berkenheuvel komen om de stok af te geven maar was daar nog niet aan toe gekomen.
Wandelstok als geheugensteun
Vol trots liet Harry daarna aan mij de wandelstok zien en vertelde dat de plaatjes die erop zaten met ‘Tirol’, ‘Edelweiss’ enz. door hem gekocht waren tijdens de vakanties die hij in Duitsland en Oostenrijk had doorgebracht.
Met de wandelstok in zijn hand liep Harry weer mee terug naar Berkenheuvel en daar moest hij uiteraard dit mooie verhaal ook tegen de medewerkers en bewoners van afdeling Korenbloem vertellen en zijn stok laten zien. Sindsdien hangt deze mooie herinnering op zijn kamer aan de kapstok en hebben Harry en ik het tijdens onze wandelingen nog vaak over deze speciale eerste wandeling.
