Wat had je er een hekel aan, om op 2 november jarig te zijn. Tegelijk met Allerzielen, de dag dat veel mensen vaak wat extra verdrietig waren. Jij net zo, om alle dierbaren die jij moest missen. Maar gelukkig vierden we jouw verjaardagen toch altijd gezellig, zodat die verdrietige gedachten vanzelf wat naar de achtergrond verschoven.

Eeuwig jong

Zo lang als ik vrije dagen kon opnemen bij mijn studie en werk, zo lang was ik al vrij op 2 november. Want ’s ochtends kwamen jouw vriendinnen en buurtjes op de koffie. De dames waren altijd vol lof over de gezellige ontvangst. Want dat kon jij als geen ander. Mooie tafelkleden en het sfeervolle koffie- en theeservies kwamen dan op tafel. Dat herinner ik me nog van heel lang geleden, jouw feesttafels waren altijd gezellig gedekt. De gebakjes, echte kunstwerkjes, werden gebracht door de bakker. Jij maakte altijd vooraf nog wat lekkere hapjes en wij hadden onze mooiste kleding aan. Een voor een verschenen de vriendinnen. Zo hebben we jouw verjaardag meer dan 40 keer gevierd in ons fijne huis. Door de jaren heen werden sommige vriendinnen wat moeizamer ter been en verschenen er rollators op onze oprit. Jij daarentegen bleef eeuwig jong…